Andrzej Franaszek&lt;/&gt; &lt;tit&gt;"Lublin: Przestrzeń dialogu"&lt;/&gt;<br><br>&lt;q&gt;"Nie było to państwo narodowe. Językiem oświeconych była łacina, ustępująca, począwszy od Reformacji, w słowie pisanym miejsca polszczyźnie, ale Statuty Wielkiego Księstwa były układane w dialekcie wschodniosłowiańskim (...) Znaczna część mieszkańców używała na co dzień niemieckiego.<br>Żydzi przynosili ze sobą skażoną niemczyznę, kupcy z Kaukazu - ormiański.(...) Nie był to też państwo jednolite religijnie.<br>Przez jego środek przebiegała linia graniczna pomiędzy katolicyzmem i prawosławiem, niezupełnie wyraźna wskutek jednego z największych przedsięwzięć Watykanu (...), które polegało na likwidacji schizmy przy pomocy