na defiladzie w ośrodku tresury, noga przy <br>nodze. Pies w milczeniu, z przekrzywionym nienaturalnie łbem, <br>prowadzony mocną ręką za kudły.<br>Tak samo bez wydania głosu pozwolił nałożyć <br>sobie skórzane pęto, zacisnąć je; stał bez ruchu, <br>gdy sprawdzała, czy wszystko w porządku. Coś mruczała <br>jeszcze, ale tego Adam - otępiały w bezsilnej wściekłości <br>i żalu - nie słyszał.<br>Pies nie patrzył w jego stronę. Stał ze schyloną <br>głową, zniósł spokojnie karę za przewróconą <br>z jedzeniem miskę, potem stęknął i ciężko <br>zwalił się na ziemię.<br>Adam odszedł. Przez parę dni nie pokazał się u Borsuczki <br>i w ogrodzie. Po tygodniu, milczący i ponury, wdrapał <br>się