kropkami i kreskami, wskazującymi samogłoski. Pisownia bez tych znaków, powszechnie używana w życiu codziennym, zwana jest pisownią pełną. Wymowa oparta jest na języku Żydów sefardyjskich, zamieszkujących głównie w Turcji, Grecji i Bułgarii, a wcześniej także w Hiszpanii (do czasu wygnania w XV w.). Starożytny język pisany, aby sprawnie funkcjonować we współczesnym świecie, musiał zaadoptować ogromną ilość nowych słów, głównie terminów naukowych. Urodzony na Litwie naukowiec Eliezer ben Yehuda, opierając się na biblijnym hebrajskim, samodzielnie wyprowadził ok. 4000 nowych słów. Współczesny hebrajski modyfikowany jest cały czas pod wpływem narodowych języków żydowskich imigrantów. Duży wpływ miał na niego również jidisz - język Aszkenazyjczyków.</><br><br><div><tit>O