słyszała pani, jak dzieciaki ją prześladują, <br>że sobie w biurze kopiowym ołówkiem farbuje, <br>i mówi, że chce klucz do piwnicy, ja zdziwiona <br>mówię, że jej nie znam, a ona, że nie muszę jej <br>wcale znać, bo jej matka ma z nami wspólną piwnicę, <br>co za bezczelność, to przechodzi ludzkie pojęcie, <br>wspólną piwnicę, wzięła klucze i poszła...<br><br>- Pani jest dziwna, jak pani mogła dać?<br><br>- No widzi pani, ja tak nie umiem z ludźmi, <br>potem syn poszedł po węgiel, przychodzi i śmieje <br>się do rozpuku, w piwnicy mamy teatr, mówi, <br>co znowu, myślę, co za teatr, ale on mówi, że <br>tego nie można