jego zmysły nie są wcale doskonalsze, zawdzięcza kulturze. Ona wytworzyła czynniki różnicujące charakter postrzegania, takie jak: tradycje historyczno-kulturowe, system nabywania wiedzy, miejsce zajmowane w strukturze społecznej, wrażliwość moralną, estetyczną, innowacyjną itp. Człowiek widzi więc świat nie bezpośrednio, tak jak zwierzę, lecz przez pryzmat kultury, której jest członkiem i którą współtworzy. Percepcja staje się zatem wytworem społecznym, mimo biologicznych i organizmalnych źródeł. Jedynie człowiek dzięki kulturze potrafi objąć postrzeganiem teraźniejszość, przeszłość i przyszłość, jest więc w tym sensie wolny od przemożnego nacisku chwili obecnej. Ten sam obiekt może równocześnie postrzegać jako świadectwo tego, co było, jako zbiór rzeczy i zjawisk istniejących