Z pozycji wielkiego moralisty występuje z kolei Jan Olszewski. Bezrobocie, niedostatek rodzin czy fatalny stan bezpieczeństwa kraju gotów jest Olszewski postrzegać jako dowód zaniku etyki elit rządzących. Piętnuje skorumpowanych urzędników. Program gospodarczy zaś jawi się skromnie. Były premier chce uwłaszczenia, reprywatyzacji, zatrzymania importu żywności. Żąda też długich okresów dostosowawczych przy wstępowaniu Polski do Unii Europejskiej i zaostrzenia naszego stanowiska negocjacyjnego. Postuluje utrzymanie w polskich rękach banków, energetyki i komunikacji.<br>Niedaleko Olszewskiego sytuuje się Lech Wałęsa, wieczny debiutant; tak jakby uznał, że pięć lat nieobecności w polityce dało mu prawo do ostrej krytyki reform, chociaż trzeba przyznać, że docenia także osiągnięcia demokracji