kupę", w zsypisko niezbornych albo maniakalnych zachowań, gezetowych frazesów i wyleniałych dowcipów.<br>Jaką strategię obierze teraz Józio? Jeśli tak wolno powiedzieć, będzie szedł za ciosem, stale maksymalizując niezborność. Do każdego przejawu nowoczesności (dyskusji, sytuacji, widoku nawet) będzie się starał dorzucić coś przypadkowego, niezgodnego i niestosownego. Do podanego na deser kompotu wsypuje ogryzki, niedopałki i tym podobne paskudztwa. Przed domem Młodziaków stawia żebraka z zieloną gałązką w ustach (gałązka jest wdzięcznie nowoczesna, ale żebracza gęba... brrr!).<br>Gładki, klarowny, oszczędny pokój Młodziakówny uzupełnia okaleczoną muchą, obrzydliwie i beznadziejnie bzykającą... Przegląda szuflady pensjonarki, chcąc skazić wszystko, co umacnia formę nowoczesnej, rzeźwą, dziarską, jednoznaczną! Znajduje