współpracę z braćmi; przez wspólne życie w seminarium, a także przez nawiązywanie przyjaźni i łączności z drugimi &lt;gap&gt;".<br><br>&lt;tit&gt;Formowanie&lt;/&gt;<br><br>O. Prusak spędził dwa lata w diecezjalnym seminarium duchownym, zanim wstąpił do zakonu jezuitów. Zadecydował o tym świadomie, przebierając w charyzmatach zakonów jak w supermarkecie wiary. To nietypowe, bo większość młodych ludzi wybiera seminaria zakonne na chybił trafił. Prusak ma własne zdanie o klerykach: teologię traktują jako nudny, ale konieczny stopień do zostania księdzem; młodzi ludzie chowają się za rolę, by przypadkiem nie pokazywać własnej twarzy. Nie tak dawno w żartach klerycy oświecili o. Prusaka co do tego, jaki model alumna jest najbardziej