własnych idei. Po pierwszym niepowodzeniu z istniejącym zaledwie przez pół roku "Dziennikiem Krakowskim", druga jego udana inicjatywa wydawnicza, miesięcznik "Krytyka" w ciągu czternastu lat pod redakcją Feldmana wyrósł na jedno z czołowych pism społeczno-kulturalnych epoki, organ myśli niezależnej o wyraźnym zorientowaniu postępowym, socjalistyczno-niepodległościowym, otwierający swe łamy dla wszystkich wybijających się talentów zwłaszcza młodego pokolenia. Sam redaktor był najbardziej aktywnym autorem pisma, publicystą o niezwykłej odwadze, podejmującym tematy ostro aktualne i poruszające opinię.<br>W swej postawie i metodzie krytycznej łączył Feldman najróżniejsze orientacje: psychologistyczną, socjologiczną i impresjonistyczną. Główne źródło wszelkiej twórczości artystycznej widział w osobowości autora, w jego psychice, w