mimo braku oficjalnych stosunków dyplomatycznych między obu państwami. W 1926 r. obie strony zgłaszały inicjatywy w tym kierunku, ale do wymiany przedstawicieli dyplomatycznych doszło dopiero w 1930 r. Posłem polskim w Meksyku został Tytus Filipowicz z rezydencją w Waszyngtonie (był równocześnie ambasadorem w Stanach Zjednoczonych). Posłem meksykańskim w Warszawie został wybitny dyplomata Rodolfo Arturo Nerva. Wobec postulatu rządu meksykańskiego ostatecznie w kwietniu 1931 r. otwarte zostało faktycznie poselstwo polskie z siedzibą w Meksyku. Jego rangę obniżało jednak postawienie na jego czele tylko chargé d'affaires, którym został dotychczasowy konsul generalny Zygmunt Merdinger, Filipowicza zaś odwołano. W odpowiedzi rząd meksykański odwołał posła Nervę