wartościowania są różnie konstruowane, najczęściej są jednowymiarowe, ilustrujące opinie na temat natężenia pojedynczej cechy, rzadziej są stosowane skale wielocechowe (czyli tzw. typogramy), w których na kilku (do 8) ramionach odkłada się wartości wybranych cech, co efekcie daje dobry obraz zmienności poglądów na wartości poszczególnych elementów środowiska, a to bezsprzecznie ułatwia wyciąganie wniosków z przeprowadzonych badań. Tego rodzaju ujęcie zastosował np. Kostrowicki (1972) w ocenie środowiska rolniczego. Inną wartościową modyfikacją jest tzw. skalowanie wielowymiarowe, stosowane głównie w badaniach psychologicznych (Wieczorkowska-Siarkiewicz 1987, Biela 1992), w którym poszczególne oceny są przedstawiane jako punkty na dwóch przecinających się skalach, np. bioterapeutycznych wartości składowych krajobrazu i