osoby badanej w badaniu psychologicznym. Uważa się bowiem, że jest ona narażona na przeżywanie przykrych emocji oraz dyskomfort psychiczny i fizyczny tylko przez krótki okres, i że nie pociąga to za sobą trwałych negatywnych skutków dla tej osoby. Codzienne życie dostarcza osobie badanej znacznie częściej intensywniejszych doznań o negatywnym emocjonalnym wydźwięku. Mówiąc krótko, minimalizuje się negatywne skutki, jakie pociąga za sobą udział w badaniach psychologicznych.<br><br> Wreszcie, zgodnie z trzecią postawą - realizmu etycznego - należy unikać zadawania osobom badanym cierpień i narażania ich na dyskomfort psychiczny i fizyczny. Należy też, jeżeli tylko jest to możliwe, posługiwać się alternatywnymi do klasycznego, "nieetycznego" eksperymentu rozwiązaniami