łamach prasy literackiej obiegu oficjalnego w latach 1977-1989, świadczyć mogą nie tylko o ideologicznych wynaturzeniach. W normalnych warunkach nikt przy zdrowych zmysłach nie zachwycałby się książkami Żukrowskiego, Sokorskiego, Bratnego czy Nienackiego. A jednak - z bardzo różnych zresztą i najczęściej pozaliterackich powodów - stawały się one niekiedy prawdziwymi bestsellerami.<br> Obfitej produkcji wydawnictw państwowych drugi obieg mógł przeciwstawić bardzo niewiele utworów powieściowych polskich autorów. No, ale ostatecznie który z żyjących prozaików polskich mógł konkurować z Sołżenicynem, Orwellem, Kunderą, Gombrowiczem? Nie zmieniła tego stanu rzeczy okazjonalna współpraca z drugim obiegiem Stryjkowskiego czy Andrzejewskiego. Jeszcze gorzej z młodszym pokoleniem. O ile w poezji drugi obieg