Cóż więc zostaje? Nie-czyste - według Bremonda - jest <q>„wszystko, co w poemacie zajmuje albo może zająć bezpośrednio nasze czynności powierzchowne (nos activités de surface), rozum, wyobraźnię, uczuciowość, wszystko, co poeta zdawał się chcieć wyrazić i naprawdę wyraził; wszystko co nam, jak mówimy, sugeruje, wszystko co analiza gramatyka albo filozofa wydobywa z poematu, wszystko co przekład zdolny jest z niego zachować. Nie-czysty, jak to łatwo odgadnąć, jest przedmiot czy spis rzeczy poematu, ale również sens każdego zdania, logiczny bieg idei, postęp opowiadania, szczegóły opisów i nawet obudzone w nas bezpośrednio emocje. Nauczać, opowiadać, malować, dawać dreszcz albo wyciskać łzy, do