Tyle się natrudziłaś. A może ty się jeszcze w nim... <br><br>- Pewnie... tak. Ale to nie ma nic do rzeczy. Nie chcę ci go zabierać. <br>- On wcale nie jest mój. <br>- Daję ci go... na zawsze - zasuwam pompatycznie i robię perskie oko. <br>- Możesz mi dużo dawać... tam! <br>I pokazuje na sufit. <br>- Nie wygłupiaj się. <br>Zamknęła oczy. Milczy. I znów nic nie wiem.<br>- To co? Pomóc ci się spakować? Chodzi o jeden miesiąc. <br>- Już dobrze, dobrze, nie mów tyle. Jeden miesiąc, dwa miesiące, wszystko jedno. <br>- Gdzie masz walizkę? Musimy się śpieszyć, żeby nas po drodze na dworzec nie nakrył. <br>Z trudem udało mi się