W strukturze organizacyjnej, a zarazem w terytorialnym zasięgu wpływów wyróżnić można cztery ośrodki związkowe: Warszawa, Łódź, Lublin i Zagłębie, w których powstawały centrale związków mających swe odziały w innych miastach. &lt;page nr=15&gt;<br>W szczytowym okresie swego rozwoju "polskie" związki zawodowe w skali Królestwa liczyły 50 tys. robotników. Podstawą taktyki tych związków było wyjednywanie u przedsiębiorców niewielkich ustępstw, aby powstrzymać robotników od wystąpień o charakterze rewolucyjnym. Stąd też ich dążność do wypłacania zapomóg i do tworzenia sądów rozjemczych. Ponadto poszczególne "polskie" związki organizowały przychodnie dla chorych, biura pośrednictwa pracy, zakładały biblioteki, prowadziły szkolenie fachowe itd. "Polskie" związki zwalczały oczywiście ostro związki klasowe i dążyły