uczestniczy w polowaniu na "czarne antylopy", którymi okazują się uciekinierzy. Jest świadkiem zabójstwa jednego z nich. Nie budzi to w nim jednak głębszych emocji lub je ukrywa, bo wycieczkę tę fundują mu okrutni strażnicy pustyni z automatami. Jakby na zakończenie Jerzy trafia do domu polskiego lekarza alkoholika, który po pijanemu wykłada na kilku stronach całą nędzę swego pobytu na pustyni. Efektem tej wizyty jest adres polskiej pielęgniarki Joanny mieszkającej w innej oazie. Piękna Joanna bez specjalnej żenady częstuje niespodziewanego gościa najlepszą rzeczą, jaką jeszcze posiada - własnym ciałem. Po udanym - jak się wydaje - stosunku opowiada Jerzemu, jak stała się <orig>"sekspielęgniarką"</> afrykańskich wodzów