jest już ograniczony. Muszą one sobie znaleźć miejsce w biocenozie. Odwrotnie ma się rzecz z wypieraniem gatunków, które wzrasta oczywiście w miarę zwiększania się złożoności biocenozy. Układ jest stabilny, jeśli liczba gatunków imigrujących i wymierających (wypieranych) jest równa. Stabilność jest więc wyznaczona na przecięciu krzywych opisujących zmiany intensywności imigracji i wymierania w miarę zasiedlania wyspy.<br>Kształt krzywej imigracji jest zależny od odległości źródła gatunków - innej wyspy lub kontynentu. Kształt krzywej wymierania i położenie stanu równowagi zależą od powierzchni wyspy. Im większa wyspa, tym więcej gatunków może pomieścić. Skoro stwierdziliśmy, że istnieje ścisła korelacja pomiędzy powierzchnią ekosystemów a liczebnością gatunków, to zmiany