się zmienia. Przykład rozbijania schematów: pyta młody Niemiec Polaka, dlaczego my pozwalamy dzieciom bawić się wojennymi zabawkami, jak my je wychowujemy do życia w pokoju? Dlaczego śpiewamy partyzanckie piosenki na pielgrzymce? Pytania takie wywołują konsternację, ale potem obaj jakoś sobie nawzajem usiłują tłumaczyć swoje postawy i zrozumieć się. Mniejsza o wynik, problem został postawiony, ujawniły się jednostronności.<br>Inna sprawa: wśród cudzoziemców sporo jest ludzi wysokiej klasy, należących do prawdziwej religijno-społecznej elity. Od nich się można wiele nauczyć, np. od Niemców uczestniczących czy prowadzących różne dzieła czy instytucje charytatywne, np. szpitale, domy opieki, przedszkola itp. Nie tylko więc grupy cudzoziemskie wykazują