bliskie, aby można je było traktować tylko jako rozdział z dziejów kultury. Aby stały się przeszłością, muszą zostać przezwyciężone pracą myśli i nowym ujęciem w praktyce. W tym nowym ujęciu nie idzie bynajmniej o to, aby negować i przekreślać wszelkie metafizyczne ujmowanie piękna. Zbyt wiele cennych dzieł z takiej wiary wynikło i zbyt uparcie powraca w historii sztuki ten motyw. Można tylko powiedzieć w przenośni, że jeżeli przez piękno chce ktoś powrócić do raju, to powinien pamiętać, iż u bram raju stoi anioł z ognistym mieczem. Wyrażając się dokładniej - czystość zupełna unicestwia ludzką działalność, bo coraz mniej spraw ludzkich nas wtedy