już tu wielokrotnie, znali teren, ruszyli więc przez bagna ostro. A ja za nimi. Nie mogłem nadążyć bo złośliwe buty wjeżdżały w bagno i miały wielką ochotę tam pozostać, podczas gdy ja wyjmowałem z nich to jedną to drugą nogę. Nie mogłem też iść wolniej aby się nie zgubić. Oczyma wyobraźni widziałem się w gronie bagiennych topielców, o których słyszałem i czytałem w opowieściach nie tylko myśliwskich. Dobrze, że jako nie znający terenu zostałem w najbliższej budce. Nie wiem co było bardziej mokre, skarpety od bagiennej wody czy moje ubranie od potu. <br> Właśnie od wschodu zaczęło szarzeć. Gdzieś daleko odezwał się