ogniowym oddziaływaniem przeciwnika, są zdecydowanie mniej efektywne niż zabiegi taktyczne, przynoszące zdecydowanie lepsze rezultaty. Należy do nich wykorzystywana powszechnie skrytość działań, realizacja zadania w bezwzględnej ciszy radiowej i możliwie poza strefami radiolokacyjnej widzialności środków przeciwnika. Wynika to także z faktu, że zapas dipolowych odbijaczy i świetlistych flar, w które zwykle wyposaża się samoloty rozpoznawcze jest ograniczony, a załogom zaleca się ich bardzo oszczędne wykorzystanie i to tylko w momentach faktycznego uchwycenia samolotu w wiązkę energii elektromagnetycznej pokładowej stacji radiolokacyjnej atakującego myśliwca przeciwnika.<br>W początkach lat 60-tych nastąpił znaczący skok nie tylko ilościowy, ale przede wszystkim jakościowy w rozwoju systemów obrony