zmieniać życia wokół siebie, nie szukają tego, po co się urodzili, sensu życia. Większość w wieku 20 lat wsiada do pociągu, i nie ma odwagi z niego wysiąść! Prze całe życie". Trzeba przyznać, że takie oskarżenie młodego pokolenia ma swoją wagę i wymowę. Niestety reżyser jakby kwestionował prawo bohaterki do wypowiadania takich opinii. Jej niepogodzenie się z aktualnym stanem rzeczywistości, pragnienie realizacji własnego modelu życia, wynika częściowo z przypadku (odłączywszy się samowolnie za granicą od grupy studenckiej naraziła się na wyrzucenie z uczelni i dziecko z Finem, którego wówczas poznała), częściowo z chęci wyrwania się spod kurateli brata, który oprócz tego