sentymentalnej liczne dygresje bohaterki-narratorki nadają preromantycznemu systemowi wartości także wymiary narodowe, zawsze respektowane w Puławach. Już w rozdziale pierwszym narratorka deklaruje przywiązanie do własnego kraju (&#132;świeżo opuściwszy granicę Polski każdy inny przedmiot prócz Polski ulubionej serce moje niezawodnie z niesłusznym uczuciem by sądziło"). W trakcie podróży po Italii wyraża współczucie krajom, których losy rozstrzygane są przez mocarstwa, krajom przywodzącym nieodparcie na myśl rozbiory Polski i jej upadek polityczny: &#132;Biedne Włochy &#150; powtarzałam! &#150; Och biedne, biedne Narody, których losy nieszczęsne do waszych stały się podobne! Polsko, Grecjo, użyczcie hołdu łez waszych tej bratniej ziemi!"<br> Fragmentarycznie przedstawiony obraz Włoch