biała kropka na czarnej tabliczce, jakby ręka zabierająca <br>się do pisania nie wiedziała, od której litery zacząć &lt;page nr=292&gt;.<br> Od pierwszej, oczywiście. Od tej, która, zrodziwszy się ongi z wyobrażenia <br>głowy byka, szlifowana przez czas, nabrała ostrości i suchego rysunku figury <br>geometrycznej od tej, która składa się z dwóch części: górnego trójkąta, wyrażającego <br>wszystko, co skończone i zamknięte, i niemożliwej do przewidzenia doli dwóch <br>linii rozchodzących się w dwie strony; od tej, która jak namiot z podwiniętym <br>u wejścia płótnem stoi pośród nocy gwiaździstej.<br> "A". Ileż przestrzeni jest w tym dźwięku! Jak szeroko otwiera on płuca! Nadlatuje <br>cicho jak motyl i na brzeżku