Typ tekstu: Książka
Autor: Falińska Krystyna
Tytuł: Ekologia roślin
Rok wydania: 1997
Rok powstania: 1996
Autor: Falińska Krystyna
Tytuł: Ekologia roślin
Rok wydania: 1997
Rok powstania: 1996
spektra są stosowane w analizach porównawczych zbiorowisk różnych środowisk (patrz: część3).
RAUNKIAER (1934) wyróżnił sześć podstawowych typów form życia. W kolejnych dziesięcioleciach wzbogacano i rozbudowywano ten system (Tab.2.10), lecz jego główne założenia pozostały bez zmian.
FORMY WZROSTU ROŚLIN A KORZYSTANIE Z ZASOBÓW ŚRODOWISKA
Forma (w znaczeniu architektury) jest wyrazem określonego genetycznie typu wzrostu, tj. sposobu, w jaki tworzony jest wzorzec architektury osobnika (wzorce rozgałęzień pędów i korzeni). Jest ona określona liczbą pędów i korzeni oraz ich wielkością, a także liczbą rozgałęzień. Forma roślin jest to charakterystyczna struktura organizmu (HARPER 1986)
Wśród roślin są organizmy, u których dziedziczny model wzrostu
RAUNKIAER (1934) wyróżnił sześć podstawowych typów form życia. W kolejnych dziesięcioleciach wzbogacano i rozbudowywano ten system (Tab.2.10), lecz jego główne założenia pozostały bez zmian.
FORMY WZROSTU ROŚLIN A KORZYSTANIE Z ZASOBÓW ŚRODOWISKA
Forma (w znaczeniu architektury) jest wyrazem określonego genetycznie typu wzrostu, tj. sposobu, w jaki tworzony jest wzorzec architektury osobnika (wzorce rozgałęzień pędów i korzeni). Jest ona określona liczbą pędów i korzeni oraz ich wielkością, a także liczbą rozgałęzień. Forma roślin jest to charakterystyczna struktura organizmu (HARPER 1986)
Wśród roślin są organizmy, u których dziedziczny model wzrostu
spektra są stosowane w analizach porównawczych zbiorowisk różnych środowisk (patrz: część3).<br>RAUNKIAER (1934) wyróżnił sześć podstawowych typów form życia. W kolejnych dziesięcioleciach wzbogacano i rozbudowywano ten system (Tab.2.10), lecz jego główne założenia pozostały bez zmian.<br><br><tit>FORMY WZROSTU ROŚLIN A KORZYSTANIE Z ZASOBÓW ŚRODOWISKA</><br><br>Forma (w znaczeniu architektury) jest wyrazem określonego genetycznie typu wzrostu, tj. sposobu, w jaki tworzony jest wzorzec architektury osobnika (wzorce rozgałęzień pędów i korzeni). Jest ona określona liczbą pędów i korzeni oraz ich wielkością, a także liczbą rozgałęzień. Forma roślin jest to charakterystyczna struktura organizmu (HARPER 1986) <br>Wśród roślin są organizmy, u których dziedziczny model wzrostu
