jasno, co dlań oznacza samo pojęcie.<br>Chodzi nie tylko o wątpliwy dobór osób, połączonych w jedno tytułem książki, ale także o terminologiczny galimatias w jej finale.<br>Co najmniej dziesięć dwunastych zawartości "Intelektualistów" poświęcono ludziom, o których można - jak udowodnił Johnson - powiedzieć wiele złego, ale chyba nie to, że pozbawieni byli wyrazistej osobowości.<br>Tymczasem końcowe zdania książki wymierzone są w "intelektualistów dalekich od stania się wielkimi indywidualnościami", co więcej - "stosujących się do pewnych utartych wzorów postępowania"; czyżby byli to sami, którym zarzuca się przez cały czas gwałcenie norm, przyjętych w "normalnym świecie"?<br>To przecież raczej ów tak idealizowany przez Johnsona "tuzin spotkanych