wewnętrznych w koalicyjnym rządzie SPD-FPD kanclerza Brandta. Był federalnym szefem FDP (1974-85), w latach 1974-82 ministrem spraw zagranicznych i wicekanclerzem w koalicyjnym rządzie socjaldemokraty kanclerza Schmidta, w latach 1982-92 - ministrem spraw zagranicznych i wicekanclerzem w rządzie chadeka Helmuta Kohla. Był twórcą &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"aktywnej polityki odprężenia"&lt;/&gt;&lt;/&gt; i polityki wyrównywania różnic między Wschodem a Zachodem, jako odpowiedzi na radzieckie dążenia do dominacji w świecie. W 1974 r. współkonstruował akt końcowy Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie.<br><br>&lt;tit&gt;Prawa człowieka&lt;/&gt;<br><br>U podstaw jego myśli politycznej była zawsze obrona praw człowieka. Wyrazem tego był m.in. fakt przyjęcia w grudniu 1976 roku przez