od zewnątrz litym pancerzem kości skórnego pochodzenia, nic więc dziwnego, że wszystkie mięśnie poruszające żuchwę gadów przytwierdzone były do jej wewnętrznej strony. Działanie głównego z nich, musculus pterygoideus, skierowane jest ukośnie od wnętrza żuchwy ku przyczepowi na puszce mózgowej. Jego skurcze powodują więc powstanie sił zginających żuchwę, z tendencją do wyrywania jej ze stawów, szczególnie jeśliby nie były synchroniczne po <br>&lt;page nr=339&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>obydwu stronach. Dlatego stawy żuchwy gadów są bardzo szerokie, a panewka stawowa żuchwy masywna. Zarówno pterygoideus, jak i ustawiony pionowo musculus temporalis zapewnić mogą zamykanie paszczy, ale nie żucie.<br>Redukcja skórnych kości okrywy czaszki i zagłębienie się ich w tkanki miękkie