się kilkakrotnie na Śląsk w latach 1590-1596,<br>gdzie nabywał sekretne preparaty. Potwierdzają tę sławę pisma osobistego lekarza cesarza Maksymiliana II, P. A. Matthiolusa, który<br>studiował lecznicze zalety roślin sudeckich. Na ten sam temat napisał<br>sporo strzegomski lekarz Johann Scultetus, znany też jako Johannes<br>Montanus, który z końcem XVI wieku wysławiał cudowne czyny karkonoskich<br>zielarzy. Dr Paul Regell (WiR, 1900, s. 176) ustalił, że co najmniej<br>sto lat przed studentami z Pragi działalność ludowych lekarzy była<br>faktem dobrze znanym. Sam Caspar Schwenckfeldt zapisał w swym<br>dzienniku: "&lt;gap&gt; w górskich wioskach wielokrotnie trafiałem na zielarzy<br>znających wybornie sztukę leczenia i służących pomocą bliźnim