i przetwarzania bodźców-informacji nieustannie napływających z zewnątrz. Procesy te są przedmiotem badań wyodrębniającej się tzw. nauki o poznawaniu (cognitive science). Według jej założeń istnieją dwa główne podejścia metodyczne w badaniach percepcji: anatomiczno-fizjologiczne i behawioralne. Pierwsze z nich, operujące różnymi metodami: elektrofizjologicznymi, neurofizjologicznymi, biochemicznymi lub psychofizjologicznymi, ma charakter badań wysoce wyspecjalizowanych, których celem jest poznanie przekształceń bodźców-informacji w impulsy powodujące działanie, podczas gdy drugie, behawioralne, koncentruje się na badaniach tychże działań. Anatomiczno-fizjologiczne metody badań percepcyjnych wykraczają poza zakres zainteresowania geoekologii, stanowiąc dla niej co najwyżej materiał wyjściowy, dlatego nie będą one bliżej omawiane, natomiast metody percepcyjno-behawioralne, istotne