Kucharz stał jak piorunem rażony, szczęka mu opadła na myśl, że może odejść z tego domu. Miał łzy w oczach. Istvanowi zrobiło się go żal.<br>Sprzątacza dawno już wymiotło; słysząc gniewne słowa, wolał zniknąć.<br>Terey ściągnął lgnącą do pleców koszulę, zdejmował sandały. Z uczuciem ulgi zanurzył się po szyję w wystałej wodzie, która wypełniała wannę. Wypoczywał. Trwało to kilka minut zaledwie i już Pereira zaskrobał dyskretnie w matową szybę w drzwiach łazienki.<br>- Sab, obiad na stole - wabił - dziś mamy kurę z ryżem i rodzynkami.<br><br> Kiedy o szóstej prowadził wóz w stronę centrum New Delhi, upał osiadał złotawym pyłem, rozmiękły asfalt cmokał