wariantów procesu polega na zraszaniu pierwszego skrubera 10-procentowym roztworem NaOH, a drugiego -5-7-procentowym roztworem H2SO4 . Oba roztwory poddaje się działaniu ozonu, wprowadzanego inżektorami w formie mieszaniny powietrze-ozon lub tlen-ozon. Stężenie ozonu w roztworach osiąga kilka ppm. Czasem wystarczające okazuje się stężenie !1 ppm. Pozwala ono wystarczająco zintensyfikować proces dezodoryzacji oczyszczanych gazów bez przekroczenia granicznej wartości 0,1 ppm O3 w gazie wylotowym.<br>&lt;gap reason="tab"&gt;<br>Podczas badań testowych stwierdzono możliwość całkowitego usunięcia siarkowodoru<br>z powietrza zawierającego ponad 3 g/m3 H2S (stężenie na wylocie:<br>0,015 mg/m3). Produktami utleniania były: siarka elementarna (50% całej ilości siarki) oraz siarczyn