równocześnie wystawionych dokumentach z 28 grudnia 852 r. zapisano, że klasztor Sankt Gallen otrzymał od prywatnych nadawców ziemię we wsi Hefenhofen "w okręgu [to jest hrabstwie] Thurgau [na terytorium] o specjalnej nazwie Waldramnishuntari" (in pago Thurgaugensi, quod tamen specialiter dicitur Waldramnishuntari).Również w 860 r. posłużono się tą nazwą jako wystarczającym określeniem jednostki terytorialnej: "nadaję... to, co mam na własność we wsi Kesswil w Waldramnishuntari" (trado &lt;gap&gt; quicquid proprietatis in Chezzinwillare in Waldramneshundare possideo)32.<br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br>Wymóg jednomyślności nie wynikał, jak widać, z poszanowania odrębnego zdania jednostki. Wyrażała się w nim raczej przemożna presja wywierana na jednostkę przez wspólnotę niezdolną do działania w