typu: "Vivat Hussar", "VT Hussar". Głownie z takimi napisami wyrabiano w szabelniach w Solingen w Niemczech, a u schyłku wieku również w szabelni mokotowskiej pod Warszawą. Ich płazy były przeważnie szlifowane obustronnie w bruzdę, a niekiedy miały również wąską strudzinę obustronnie wzdłuż grzbietu.<br>Tak jak szable, również ich pochwy uległy "wysubtelnieniu" i "wydelikaceniu". Stały się stosunkowo wąskie i lekko krzywe (co było zdeterminowane krzywizną głowni). Wykonywano je z drewnianych trzasek i obciągano czarnym szagrynem bądź gładką czarną skórą. Okucia bardzo skromne - w stosunku do form XVII-wiecznych - tak w kształcie, jak i stylistyce ornamentacji - składały się z następujących elementów utrzymanych w