siedem parafii, każdy kościół budowała. Później, kiedy już prawie nie chodziła, przywoziłam ją samochodem do kolejnego budowanego kościoła i zostawiałam prawie na cały dzień latem, odbierałam po ostatniej mszy, to było jej szczęście.<br>Dziś Honorata jest w pensjonacie dla emerytowanych sióstr zakonnych i księży (co było zawsze jej marzeniem). Kiedy wysyłam jej pieniądze, w miejscu na korespondencję zaznaczam - to nie na kościół! To dla Pani..., ale i tak jej nie wierzę i dodaję paczkę z jej przysmakami.&lt;/&gt;<br>&lt;div sex="f"&gt;&lt;tit&gt;MOI ZNAJOMI&lt;/&gt;<br>Zawsze u mnie była bardzo samotna, dlatego każdy gość, listonosz, inkasent był dla niej atrakcją i nie chciała go wypuścić z domu