pozostawali pod osobistym zwierzchnictwem i władztwem gruntowym edelingów75.<br> Ani jednak pieniężna równowartość wergeldu saskiego frilinga (160 dużych solidów), ani jego stosunek do wergeldu lita (2 : 1) nie przemawiają za tezą, jakoby stał on niżej od zwykłych wolnych Franków, Fryzów, Alemanów lub Bawarów. W Prawie Sasów mamy raczej do czynienia z wywyższeniem plemiennej arystokracji niż z degradacją plemiennego pospólstwa. Nie ulega też wątpliwości, że Karol Wielki starał się w podbitej Saksonii umocnić pozycję społeczną edelingów i skłonić ich do współpracy z Frankami.<br> Tak zwana Capitulatio de partibus Saxoniae z 785 r. była czymś na kształt wojennego prawa zwycięzcy, który dyktował swoją wolę