jak wiele innych zasad ustrojowych Rzeczypospolitej graniczyło z utopią.<br>Część historyków twierdzi, iż mieszkańców Prus dopiero oficerowie hugenoccy, którzy znaleśli u nich schronienie po rewokacji edyktu nantejskiego (1685), nauczyli surowej dyscypliny, z której później zasłynęli obywatele tego państwa. Jeśli nawet tak było, to obcym przybyszom, znajdującym od XVI wieku azyl wyznaniowy w "państwie bez stosów", nie przychodziło w ogóle do głowy wpajanie jego obywatelom jakichkolwiek cnót obywatelskich. Na imigrację wyznaniową składali się bowiem bądź to przedstawiciele skrajnych ugrupowań religijnych, nastawieni niechętnie wobec jakichkolwiek form przymusu instytucjonalnego o charakterze czy to kościelnym, czy państwowym, bądź też grupy wyznaniowe takie jak bracia czescy