sztuczne ognie, szampan, zapach pobliskich sosen, a przede wszystkim perfekcyjnie wykonana muzyka stworzyły magiczny nastrój.<br>Fajerwerki radości wywołał Domingo, śpiewając na zakończenie, już nie z estrady, ale wśród widzów i z nimi. Słynny tenor po raz pierwszy dyrygował filharmonikami i był wyraźnie przejęty, bardzo skoncentrowany, traktował ten występ jako trudne wyzwanie. Już po koncercie cieszył się jak dziecko.<br>Podczas prób patrzyłam, jak to przedsięwzięcie nabierało charakteru. Dyrygent postanowił bezwzględnie wyegzekwować własną wizję wykonywanych dzieł. Był uparty, często przerywał, tłumaczył, nawet śpiewał, pokazując jak to ma wyglądać. Początkowy dystans przekształcił się w nie udawaną i obustronną sympatię, a to zapewne dzięki życzliwości