pojedynczy posłowie wyróżniali się nie notowaną wcześniej aktywnością. W tym ostatnim przypadku zapisał się w pamięci poseł PSL, który poszedł w poprzek opinii swego klubu. Posłem nie jest. Ale jest dyrektorem Polmos w Łodzi.<br><br>O wszechobecnej krzątaninie w pogoni za stanowiskami mówią właściwie wszyscy, niezależnie od politycznej opcji, zarzucając sobie wzajemnie &lt;orig&gt;bezpardonowość&lt;/&gt; i skrzętność. Z jednej strony można usłyszeć, jak to Unia Wolności czerpie pełnymi garściami i &lt;orig&gt;monopolistycznie&lt;/&gt; z Fundacji Batorego, wspierającej naukę. Z drugiej - jak PSL po mistrzowsku opanowuje terenową administrację, niewyczerpane źródło dyrektorskich, wicedyrektorskich, naczelnikowskich posad. Jedni informują, że przedsiębiorstwo Telekomunikacja Polska S.A. jest krystalicznym przykładem gniazda dla