ze zniecierpliwieniem, z niechęcią... Tak jakby ulegał jakiemuś przeciąganiu... jakby był pod wpływem czegoś albo kogoś innego... Zauważyłem to, a przecież coś mnie męczyło... Zacząłem mówić o zawartości głowy Katarzyny drugiej... Piotr nie rozumiał mnie... "O co ci chodzi?" Naraz poczułem, że wzbiera w nim niechęć nie do tematu, że wzbiera w nim niechęć do mnie... Tak jakbym mu nie pozwolił na dalsze opróżnianie butelki, która stała jeszcze w teatrze pełna do połowy... Sam nie wiedziałem dobrze, o co mi chodziło z tą Jekatieriną... Pamiętam ten film o powstaniu... jak on się nazywał, ten kozacki wódz?... Pugaczow! Więc Katarzyna się bała