saskiego pospólstwa57. Elity społecznej dotyczyła również wzmianka Ibrahima ibn Jakuba o "darze ślubnym" u Słowian. Mowa o drużynnikach Mieszka I, za których polski książę płacił podobno ów należny przy zawieraniu małżeństwa dar ojcu panny młodej. Według Ibrahima wartość "daru ślubnego" była u Słowian tak znaczna, że ojciec kilku córek mógł wzbogacić się wydając je za mąż, a ojciec kilku synów mógł się z tego samego powodu zrujnować. Chodzi tu bez wątpienia o starosłowiańskie wiano. Powiest' Wremiennych Let zanotowała pod 1043 r., że Kazimierz Odnowiciel dał w charakterze wiana za siostrę Jarosława Mądrego Dobroniegę 800 ruskich brańców uprowadzonych niegdyś do Polski przez