istnieją".<br> Jego lojalność wobec NRD, tego powszechnie znanego przykładu spełnienia się najśmielszych marzeń ludzkości (do spełniania marzeń nieśmiałych, jakby powiedział Stanisław Jerzy Lec, nie zdążono się jeszcze zabrać), była zawsze, jak widać, bez zarzutu. Choć jednak Müllerowi nie doskwierały w NRD lęki egzystencjalne, miał podstawy, aby się skarżyć, że jego wzorowa postawa obywatelska nie zawsze była doceniana przez władze. Początki jego kariery wyglądały pomyślnie: pierwsze sztuki, sprawnie łączące wpływy Brechta z socrealizmem, spotkały się z pochwałą samego Waltera Ulbrichta. Później jednak konstruktywny krytycyzm Müllera okazał się najwidoczniej nie dość konstruktywny albo zanadto krytyczny, ponieważ w roku 1961 usunięto go z NRD