członka Delegacji Miejskiej, Matiasa Rosena; byli to ludzie cieszący się dobrą opinią i popularni.<br>Wielopolski z dużą starannością dobierał elitę nowych, autonomicznych władz Królestwa. Chciał w niej widzieć Polaków o znanych nazwiskach, powierzać posady w administracji ludziom o wyższym wykształceniu, rzutkim i uczciwym, dążył bowiem do stworzenia w Królestwie nowoczesnej, wzorowej administracji. Nie tylko więc starał się zjednać osoby odpowiadające tym wysokim wymaganiom - co nie było łatwe w atmosferze wytworzonej wokół znienawidzonych wielopolszczyków przez niepodległościowe podziemie - ale także ostro zabrał się do tępienia łapownictwa i złodziejstwa, niedołęstwa i próżniactwa, a więc wszystkich plag typowych dla skorumpowanej i niesprawnej administracji imperium. Jednocześnie