2,2xm0, gdzie m0 jest energią masy spoczynkowej cząstki jonizującej wyrażoną w megaelektronowoltach. Zatem dla elektronu wynosi ona 0,511 MeVx 2,2 = 1,124 MeV, a dla protonów 931 MeVx 2,2 = 2048 MeV.<br>W obszarze energii mniejszych niż określone przez minimum jonizacji, jak widać z rysunku, ?E/?x wzrasta z malejącą energią. Zachowanie się funkcji w tym obszarze jest zdominowane przez człon 1/ß2, gdzie ß = v/c, v - prędkość cząstki, c - prędkość światła.<br>Wyjaśnienia wymaga wreszcie mechanizm straty energii na promieniowanie. Gdyby cząstka obdarzona nabojem traciła energię tylko na jonizację ośrodka przez który przelatuje, to na podstawie formuły