o zwartej zabudowie, zwłaszcza przemysłowe, ograniczają fizjologiczną skalę postrzegania. Ograniczenie to jest trwałe u ludzi od kilku pokoleń związanych z miastem, natomiast u przybyszów i u osób zamieszkałych w mieście nie dłużej niż jedno dwa pokolenia są one dość szybko likwidowane. Już po kilkudniowym pobycie na wsi u ludzi tych wzrasta wrażliwość na barwy, zapach, dźwięki, do fizjologicznie optymalnego poziomu. Wynika to nie tyle ze zmiany otoczenia, ile właśnie z wpływu tradycyjnie utrwalonych wzorców postrzegania na fizjologiczny status organizmu. Jest to jeden z przykładów sprzężenia zwrotnego kultury z biologią. Istota różnic kulturowych w postrzeganiu otaczającej rzeczywistości leży również w odmiennym traktowaniu