Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
nie poznaje,
O trwóż się, trwóż,
Kto zbudzi rozstaje -
Nie uśnie już.

Za drzewami czuwajmy - śmierć poza nami czuwa,
Na niebiosach zgrzytnęła księżycowa zasuwa,
Nie ma dla nas już powrotu
Do naszych leż,
Skroś gwiezdnego lotu
Umiera zwierz.

Kto nas w lesie ocali, kto noc naszą przedłuży?
Noc ma tylko z wieczora zapach ciała i róży,
Śmierć człowiecza pachnie potem,
A nasza mchem -
Ty nic nie wiesz o tem,
Ale ja - wiem.

Byt zna drogę poprzeczną, zna drogę dookolną,
Kto ją przez sen ominie - zbudzić mu się nie wolno,
Pogłębiajmy niezbudzeni
Gościnny las,
Pokąd się zieleni
Dokoła nas.

Wesoła jest śmierć
nie poznaje,<br> O trwóż się, trwóż,<br> Kto zbudzi rozstaje -<br> Nie uśnie już.<br><br>Za drzewami czuwajmy - śmierć poza nami czuwa,<br>Na niebiosach zgrzytnęła księżycowa zasuwa,<br> Nie ma dla nas już powrotu<br> Do naszych leż,<br> Skroś gwiezdnego lotu<br> Umiera zwierz.<br><br>Kto nas w lesie ocali, kto noc naszą przedłuży?<br>Noc ma tylko z wieczora zapach ciała i róży,<br> Śmierć człowiecza pachnie potem,<br> A nasza mchem -<br> Ty nic nie wiesz o tem,<br> Ale ja - wiem.<br><br>Byt zna drogę poprzeczną, zna drogę dookolną,<br>Kto ją przez sen ominie - zbudzić mu się nie wolno,<br> Pogłębiajmy niezbudzeni<br> Gościnny las,<br> Pokąd się zieleni<br> Dokoła nas.<br><br>Wesoła jest śmierć
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego