odbicia, głosy, poszepty, chrzęsty, smugi latające, strugi pływające. Na moment przebił się dach albo całe drzewo, albo sama korona czy pień. Śniegu szybko przybywało, zgęstniał, przerodził się w ciężki, przykry, packowaty, taki łamie gałęzie.<br>- Zasypie nas, całkiem zasypie - jak dziecko poskarżyła się Róża.<br>- I chwała Bogu - wyszeptał i pchnął furtkę z całej siły. <br><br>Nocą cicho, wojna przymilkła, tak cicho, że obolały i zaśnieżony świat podkradł się pod okna. Podszedł jak zwykle, zaciekawiony, troszkę senny i wymęczony. Śnieg się urwał, niebo wyczyściło. Towarowy pociąg, można było to rozeznać po monotonii stuków, przejechał bez zatrzymywania się. Prychał, na podjeździe pod Górę Baranowską zagwizdał, puścił parę