imbryczków i wieszaka kuchennego z miejscem na osobne ściereczki do talerzy, filiżanek i sztućców. Dlatego ucieszyła mnie powieść Chwina, w której narrator składa hołd poniemieckim łyżkom i cukierniczkom, a nawet ścierkom o świetnej przeszłości.<br> W prozie młodych pisarzy została zachowana równowaga między przygodami mówiącego "ja", które nie chce się wycofać z gry, a przygodami bohaterów. Bohater nie jest już marionetką, maską czy odpryskiem osobowości autora. Wydaje się, że pisarze powracają powoli do opowiadania historii. Olga Tokarczuk tak powiada o sobie: <br>&lt;gap&gt;<br> Niedawnym debiutantom można by zarzucić nie tyle debiutancką nieporadność, ale na odwrót - sztywność wybranej formy. Ich powieści są bardzo "polonistyczne", dopięte na