i in. (1987), uwypuklając znaczenie dużych bloków moreny dennej.<br> Pełne poznanie mechanizmu poślizgu lodowców po podłożu zmusza do uwzględniania: 1) reologii osadów podlodowcowych, 2) zjawisk hydrologicznych w ich obrębie oraz 3) zmiennego pola naprężeń lodowcowych. Zróżnicowanie przestrzenne miąższości i składu granulometrycznego tych osadów jest duże. Sprawia to, że problem poślizgu z udziałem deformacji osadów należy do bardzo skomplikowanych i jest przedmiotem bieżących studiów. Analizę ewolucji drenażu podlodowcowego uwzględnili wspomniani wcześniej autorzy. G.K.C. Clarke (1987c) prowadził badania właściwości reologicznych nieskonsolidowanych osadów spod lodowca Trapridge (Jukon, Kanada), budując na tej podstawie model ich zachowania w warunkach subglacjalnych. Zagadnieniami ślizgu i ścierania podłoża